Nytt nordisk nettverk baud på showcasefestival

Omsett frå svensk av Audun Stokke Hole; artikkelen blei først publisert på lira.se den 29. mai 2022

Under pandemien byrja folke- og verdsmusikkarrangørar i heile Norden å sjå seg om etter nye turne- og arrangementssamarbeid, med mål om å skape meir haldbare strukturar for arrangørar og musikarar.

– Vi held hus i det globale nord, men det globale sør er inkludert i tankegangen vår, innleia Keld Hosbond, musikar og viserektor på Det Jyske Musikkonservatorium i Aarhus og ein av initiativtakarane til nettverket.

– Vi vil gjere det enklare for nordiske band å turnere på tvers av landa våre. Som arrangørar vil vi òg samarbeide om turnear for musikkgrupper sørfrå. Og til slutt vil vi involvere utdanningsinstitusjonane gjennom å kombinere konsertar og workshops.

– Eg har booka turnear i Nederland, Frankrike og Storbritannia, men har ikkje klart det same i dei nordiske landa, sa Ebo Krdum, som nyleg vann svensk Grammis for beste folkemusikk. – Mest fordi eg ikkje har like mange kontaktar i Norden, og ikkje veit kva dørar eg skal banke på, men også fordi folk ikkje kjenner til musikken min.

– Vi merkar at musikken vår ikkje blir løfta fram like mykje i Skandinavia som for eksempel i Frankrike. Men eg opplever at det finst eit stort potensial for eit skandinavisk publikum. Eg har alltid ei god kjensle når eg spelar i dei nordiske landa, fortalde Luna Ersahin frå den danske gruppa AySay.

Dei tidlege konsertane torsdag og fredag blei haldne i den lyse, luftige og romslege kafeen på Huset. Først ut var kvartetten Byzantine Silhouette frå Reykjavik. Dei spelar tradisjonelle melodiar frå Makedonia, Bulgaria, Hellas og Tyrkia, fengande arrangert av klarinettist Haukur Gröndal og bouzouki- og tambura-spelar Ásgeir Ásgeirsson.

Flamencogruppa Obaider Band er leia av Malmö-baserte Baider Burman og gitarist Obai Al-Bitar. Burman er frå Palestina og har utdanna seg i flamenco både i Sverige og i Spania, noko som har påverka repertoaret til bandet. Obaider Band med Yahia Najems uttrykksfulle song trollbatt publikum.

Norske Harpreet Bansal Band skilde seg ut med tolkinga si av tradisjonell indisk raga på santur, harmonium, tablatrommer og bass. Bandet tok publikum med seg på ein intens, meditativ reise, med mykje plass til dei personlege uttrykka til musikarane.

Kveldskonsertane blei haldne på den andre scena på Huset, ei trapp opp. Mellom desse var Majãz, ein Oslo-basert kvintett som spelar musikksjangrar med opphav i Midtausten, slik som sufi-musikk, taraab og dabke. Rola Srour og Saleh Mahfoud fanga publikum med dei sterke og kjenslefulle stemmene sine.

Total Hip Replacement & Anyankofo er eit timannsorkester (inkludert ei kvinne) frå Århus som inkluderer nokre av Ghanas mest lovande unge musikarar. Dei utstråla massiv energi og speleglede, og på golvet framfor scena blei det varmt og sveitt då alle dansa med til groovy låtar, trombonesoloar og trommebrekk.

Ebo Krdum med band var eit høgdepunkt, samspelte som aldri før og med ein tydeleg bodskap om å stå saman mot diktatur. Ein sterk konsert gjorde også Berrin Sahin, som med ei gripande røyst framførde songar og viser frå ulike delar av Tyrkia. Sist ut var norske Kuraybers, med musikk frå m.a. Balkan, Romania og Polen, som sette i gong dansefoten med intensitet og stadig vekslande tempo.

Alt i alt var festivalen eit viktig skritt i riktig retning for å utvikle det nordiske samarbeidet. Vonleg blir det arrangert fleire slike showcasefestivalar framover, med eit større nettverk og fleire musikarar og publikum.